Gelmeyeceğini veya gelsen de bana haber vermeyeceğini biliyordum..Aslında bunun için elimde bir delilim yok..Yani geldiğine veya gelmediğine dair..Fakat içimdeki bir his bana senin gene çark ettiğini veya kendine olan güvensizliğinin gene depreştiğini söylüyor..Söylüyor ne kelime; bangır bangır bağırıyor.Ben ise kendime kızıyorum..Hem de çok..Sen yoktun ki aslında..Niye öyle arada sırada köşede duran sandıktan çıkar gibi yapıyor ve sonra yok oluyorsun..Ben sana neden bu cesareti veriyorum..Kabul ediyorum ..Eksiklik bende..Bende ki ; hep senin karakterindeki insan tipi beni buluyor..Birşeyi anlayamıyorum..Ama neyi anlayamadığımı anlamak daha kötü benim için..Bir anlasam neyim olduğumu yani bir teşhis olsa benim için o zaman belki daha net tavırlarda bulunacağım..Kendime kızıyorum..Sen yoksun ki..Belki olmadın bile ve bana öyle geldi..Ama benim kaybedecek zamanım artık yok.Ben geç kalıyorum ve bu bana artık koyuyor. Hadi diyelim oldun..Sen doğru olan mısın peki? İçimdeki ses değilsin diyor..Ama aynı ses; kim bilmiyor doğruyu..Belki buldum ve de kaybetmiş olabilir miyim? Ben gerçekten kendime kızıyorum..Niye heyecanlanıyorum son günlerde senden mesaj geldi mi acaba ? veya o burada mı acaba diye düşünmekten..Sen aslında benim etkilendiğim cümleleri sarf etmiş olabilirsin ama ben hayalimdeki bir kişiden mi etkileniyorum acaba?
Bana bak; beynimden gitmeni istiyorum..Benim yolum açık olsun..Sen ne olur hayırlı değilsen de çıkma karşıma olur mu? Çünkü bu yaşımda hala bunları diliyor olmak itiraf edeyim bana çok koyuyor...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder