8 Şubat 2009 Pazar

BATTANİYEMİ ÇEKİN ÜZERİME


Çok hastayım bu ara..Hem de çok..Teşhisi koydum kendi kendime ama tabi doktora gitmem lazım..Bende kendi işim olunca doktorları pek sevmem..Normalde de herkese akıl veririm..Tam "ele verir salkımı kendi yutar talkımı "misali veya "terzi kendi söküğünü dikemez" durumu anlayacağınız..




Faranjit oldum..Aynı zamanda da üşütmüşüm..Hem de nasıl..Gece mutlaka bir kez annem üstümü değiştiriyor..Bir de boğaz ağrım var ki..Ne yutabiliyorum,ne konuşabiliyorum..Yutkunamıyorum bile.Devamlı su içiyorum..Tek rahatlatan bu..İşe zaten gidemiyorum.. Zaten çok soğuk bizim işyeri..Zatüreye çevirir diye korkarım.Babam bence kıl oluyor bana..Anlatmıştım belki bir aile işi yapıyoruz..Hepimizin işin başında durması gerekiyor..Ama ben şu anda yokum..Babam da geçen bana eve geldiğinde "bende rahatsızlandım ama senin gibi olmadım" dedi..Aslında dediğinde garip bir laf yok..Tabii işin içine kendisinin yüz mimikleri girince lafın boyutu başkalaşıyor..Alay eder gibi konuştu..Çünkü o sadece bizim hastalıklarımızla ilgilenmez..Tüm milletin derdine koşar.. Sadece bizim rahatsızlıklarımızı hafife alır..Hani bende sümüklü,çıtkırıldım,en ufak bir hava değişiminde rahatsız olan bir tip olsam anlayacağım ama öyle bir durum da yok ki..Kendime en güvendiğim konulardan biridir bu..Çok güçlüyümdür ben..Öyle herşeyden etkilenmem..Değişik bir yere gideyim..Hemen uyum sağlarım..Hiçbirşeyi yapmaktan gocunmam..İşe yarar birşey olduğunu ve kullanılmadığımı bilmek yeterli..Sadece bunları bilmek işime konsantre olmamı arttırır. Sonra hiç şikayet etmem.. Açlıktan ,susuzluktan, yürümekten ,çalışmaktan.. 4 yılda bir böyle bir durum yaşarım..Son 3 kıştır hiç hasta olmuyordum hatta .. Hastayım diyorsam da ama gerçekten hastayımdır.. Yani abartı değildir.. Babam ise bizi hafife alır bu konuda .. Aslında çok iyi bir adamdır ama.. Bazı arkadaşlarımın babalarında da böyle bir psikoloji hakimmiş..Hiç inanmak istemiyorlarmış eşlerinin rahatsızlığına,çocuklarının sağlık durumlarına.. Acaba yakınlarını bu durumda görmek istemediklerinden mi? Bence psikososyal bir durum.. Hiç araştırıldı mı? Birden merak ettim..




Tabii bu lafı söyledi ya..İçeri odama gittim..Sessizce ağladım..Ne kadar yanlız olduğumu düşünerek..Kardeşimle de son bir senedir anlamsız bir durumdan ötürü bir soğukluk var.. Ben haklıyım..Hiçbir suçum yok..Yemin ederim bu böyle..Tabii o kendini haklı görüyor..Yapacak birşey yok.. Son derce inatçı bir tiptir kendisi..Hasta olduğumu bile bilmiyor..Babam da umursamadığı için anlatmamıştır kendisine..Çok yanlız hissettim kendimi.. Annem ilgileniyor benle.. Aslında çoğu kez onunla anlaşamadığımı yazdım.. Ama annelik daha farklı bir duygu..İyi ki kadınım diyorum şimdi..Belki anne olamayabilirim...Ama o içgüdü içimde olacak hep.. Ben mesela gece yatarken kimseyi öpmeden yatamam..Öpmeden yatarsam eğer sabah belki ben olamam veya onlar belki olmaz diye düşünürüm.. Eğer bizim evden bir düşmanım bile çıksa veya kavga edip bir şekilde yollarımın ayrıldığı birisi ( ki bu oldu) ben onu camdan uğurlarım. Geriye dönüp baktığında kendini kötü hissetmesin diye.. Gece yatarken herkesi bir dinlerim acaba onlar nefes alıyor mu diye.. Üstü açık birisini görürsem evde hemen battaniyeyi üstüne çekerim..Kavga bile etsem herkesle yemeğe otururum.. Huzur kaçmasın daha çok diye...




İyi ki kadınım ve iyi ki bu duygularım var.... Ama ne yazık ki ben şu an hastayım..Fakat kendimi çok yanlız hissediyorum.....

Hiç yorum yok: