BEKLENEN Mİ ?

Bugün beklediğim birşey oldu.. Acaba olmasa mıydı diye düşünüyorum..Çok uzun zamandır bekliyordum ondan bir ses..O ses geldi..Her ne kadar o değmez buna diye düşünsem de..Arkadaşlarıma belli etmemeye çalışsam da ben ondan bir ses bekliyrodum..En son geçtiğimiz ay onunla garip bir msn konuşmamız olmuştu..Tam altı aydan bu yana seslerimizi duymadık birbirimizin..Ben zaten bildiğiniz üzere durumun anlamsızlığını sorgulayalı ve kendime kocaman değerler verişimin üzerinde duruyorum uzun zamandır..Bu kadardı artık..Daha fazlası değildi..Ama tabii çok psikolojik bir durum..Kafamızda büyütürüz ya yenilgiyi kendimize yakıştırmayız veya merakımıza yenik düşeriz..Bende bu ruh durumları içerisindeyim..O; neden aramıyor diye merak ediyordum..Mesaj atmış bu gece..Ben kaç akşamdır niye mesaj gelmiyor diye düşünürken o kendi saatleri gece yarısını gösterirken bana mesaj atmış."Bu ay sonu Türkiye
'ye geliyorum..seni arayabilir miyim? kahve içelim mi? seni çok özledim" diyerek..Bu mesajı attıktan dört dakika sonra uyandım..Ve kalkar kalkmaz telefonuma baktım durup dururken..Evet mesaj gelmişti..Çok ağır uyuyorum çünkü hastayım..Ve ağır ilaçlar alıyorum..Acaba dedim telepatik bir şekilde mi uyandım..Mesaj atmak istemedim hemen..Bekliyormuş gibi..Ama ne anlatacağını merak ettim..O nedenle sadece " tamam konuşalım" diye mesaj attım ona 2 saat sonra ..Merak ediyorum çünkü ve anlamak istiyorum bu durum niye böyle bir hal aldı diye..Olması için özel bir çaba harcamıyorum zaten harcamam da çünkü gerçekten yapıma ters bir durumdur o..Belki de bunu hissettirebilecek bir insan karşıma çıkmamıştır daha..

Benle konuşabileceklerini düşündüm yattığım yerden..Zaten başım çatlıyor ve nefes alamıyorum..Daha da daraldım..Muhtemelen şöyle diyecek kendisi:

"ben hayvan herifin tekiyim..Bu durumda senin bir suçun yok.. Sorun tamamen bana ait.Ben sana layık değilim..Ben böyle bitmesini istemiyorum..Ben senin dostun olmak istiyorum....Ben değmem buna..vs vs.."

Peki ben ne diyeceğim?

"sen tutarsızsın ve kendinden emin bir adam değilsin. Ne istediğini bilmiyorsun..Ve ben sana güvenmiyorum..bunu sana dürüstçe söylemiştim.Sende bu güveni kazanmak için elinden geleni yapacağını söylemiştin..Hatta haklı bile bulmuştun beni..Sonra değişen ne oldu? Önce güvenmiyorum sana diye beni suçladın.. Sonra güvenmemin ne kadar doğru olduğunu gösteren tavırlarda bulundun.. Seni anlayamıyorum..Feci dağılmış falan değilim.. Fakat kendime kızıyorum..Değer verdiğim insanlar neler yapıyor diye.. Sen daha kolay hedeflere kilitleniyorsun..Nefsine yenik düşüyorsun..Senin nefsinde feci bir yıpranma var..Bir kız arkadaşın var iken beni tekrar arayabiliyorsun..Bu ne kadar kalitesizce bir hareket biliyor musun? vs vs"

Aynı nakarat aynı nakarat..Çok anlamsız ..Ne zırvalayacak diye merak ediyorum..Kendini nasıl haklı çıkartmak için uğraşacak tahmin edebiliyorum..Ama çok tuhaf içimde ne ufak bir heyecan, öfke,onu sarsma hissi yok...

Ben neden böyle oluyorum acaba bu tip durumlarda? Son derece duyarlı bir tipimdir aslında ama..Sanırım karnım palavralara tok..Tek endişem bir ara etkisi altında kalıp onu düşünmeye başlar mıyım yine? Bir de o ; ateşili bir şekilde konuşan bir tiptir..İşler sarpa sarar mı diye endişe ediyorum..umarım olmaz...

Belki de bu buluşma hiç olmayabilir de ..Çünkü cevabım sonderece kısa gelmiş olabilir kendilerine..Valla hiç umurumda olmaz......

Ben bu durumu hiçbir arkadaşıma açmayacağım bu sefer..Olmuyor ..Bu yaşımda çocuk gibi kalıyorum yanlarında gibi geliyor...

Hayırlısını diliyorum Allah'tan..Hayırlı değilse olmasın zaten..Hayırlısı ise benden yana olsun..