Ben küçükken çok hikaye kitabı okuduğum için mi acaba bu kadar hayalci oldum acaba? Ne bileyim bir o kadar da gerçekçi olan ben bazen ufacık miniminnacık hareketlerden neden bu kadar hayaller kuruyorum? sonra kurduğum bu küçük hayallerin yıkılması değil ama bitmesi diyelim işte bitmesi beni birden hüzünlendiriyor..Aman boşver zaten fazla da bir medet yoktu bunda diyorum..Ama birden birşeyler oluyor bana..Sanırım kaptırmış oluyorum kendimi..Bu kaptırma huyumuda hiç sevmiyorum zaten...
Hadi 2009 hadi..Çok şey bekliyorum ben senden hala...
27 Eylül 2009 Pazar
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)