Ev uzak

Gün geçtikçe evlilikten daha korkar oluyorum..Çevremdeki örneklerin çoğu tuhaf.Ve herkesin evliliği kendi sistemlerine oturana kadar bayağı tuhaf aşamalardan geçiyor.İşte anladığım kadar ile de bu aşamalar sırasında yırttınız yırttınız yoksa işte o noktada kalıyorsunuz. Evlilikte de bir tıkanma meydana geliyor.İpler o anda ya kopuyor ya da bozuk bozuk ilerliyor..Şu kör topal dediklerinden. Bugün de bir tuhaf evlilikle daha karşılaştım. Arkadaşım Emel'in evliliği ile..Ben aslında evlendiği çocuğu daha önce sadece bir doğum günü, kendi nişanları ve kendi düğünlerinde görmüştüm.Hiç bir zaman o çocuktan olumlu bir elektrik almamıştım. ama bugün ona çok ama çok sinirlendim..Dakika sayan ve salakça bir şekilde otorite kurmaya çalışan bir çocuk olduğunu gördüm.Aynı zamanda müşkülpesent olmadığını anladım..Oturdukları ev İstanbul'un bir ucunda ama işlerine yakın olsun diye böyle bir seçim yapmışlardı.Orhan'ın maddi durumu iyi olmadığından da Emel'in babasının aldıkları bir dairede site yaşamı içindeler..Bugün Taksim'e indiklerinde kendilerini şehire iniyorlarmış gibi hissediyormuş; ondan bahsediyor..Evet , haklı..Ev uzak .Katılıyorum. Ama bunu çok ukala bir tavır içinde söyledi..Ve de o an içimden şu geçti..Madem beyefendi memnun değilsiniz; kendiniz bir ev tutsaydınız..Belki daha mutlu olurdunuz..Bu biraz nerede durman gerektiğini bilmemekten kaynaklanıyor.İnsan iyi niyetli ve vefalı olmalı.. Tuhaf olumsuz enerjisi beni çok sinirlendirdi..Hatta açıkca ona ben bu kadar gerginliğe gelemem bile dedim.. Ayıpsa ayıp...Dilerim benim böyle bir eşim olmaz..Arkadaşım içinde sadece şunu diliyorum; umarım en kısa sürede bu yanlışı düzeltir...