25 Ekim 2009 Pazar

üzgünüm

Aslında buraya yazdığım kişi ile benim pek alakm yok..Şöyle bir baktım da buraya çogunlukla bir konu hakkında yazıyorum..Allah2tan fazla okuyan yok beni.Çünkü bu tarz takıntıları fazla bir insan sanacaklardı beni.buraya yazdığım konu daha çok özel hayatımdaki bir durumla ilgili..Ben paylaşımcı bir tip olmama ragmen nedense bu konu ile ilgili olarak fazla bir paylaşıma girmiyorum dostlarımla.Sanırım bilinçaltımda her ne kadar yanlış bir düşüncede olsa bunun bir zayıflık olduğuna dair bir dişince var galiba..Bende bu konuda rahatlamak için burayı kullanıyorum.burada devamlı bunu yazmam sanırım bu nedenle..

Özür gibi girdim konuya çünkü gene bu konudan bahsedecegim..Geçen yazdan bu yana başımda dönen duran bir olay var.Eski bir arkadaşımına bana duygularını açmasından sonra bir çıkmaza girdim..onun uzakta olmasından kaynaklanan paylaşamama ve vakit azlığı konu hakim zaten olaya.ama onun arada bir şekilde duygularını açıklamaları var ki.Tam tamamdır ben bu kişi ile bu konuya girmeyecegim derken onu yine telefonda bana hissettiklerini söylerken dinliyor oluyorum..

Bu durum böyle gidip geliyor.Ona tam güvenemiyorum.Her dediginin dogrulugunu kafamda onlarca kez tartıyorum.Gecmişini çok iyi bilmem ciddi bir dezavantaj oluşturdu bana.sonra bana dedikleri ile yaptıkları arasında fark var.

Mesela şu an kendisi Yurt dışından türkiye'ye geldi.Gelmeden önce benimle telefonda konuştu.orada gecirdiği bir kazadan bahsettiKazadan hemen sonra düşündügünü ve özellikle beni düşündügünü benim ne kadar özel oldugumu bir kez daha hatırladıgının altını cizdigini ve ben ne dersem onu yapacagını hatta işini gücünü bırakıp burada yasayabileceginden bile bahsetti.Kalbim duruyor sandım.acaba dedim ben mi uyduruyorum bu cümleleri.Aglayacaktım o an..Gelince görüşmek istedigini söyledi bana..

Ve buraya geleli tam 5 gün oldu.Benimle görüşmek için özel bir çaba harcamadı.Bu çok ağrıma gidiyor işte.Evet işleri yogun burada baglantı kurmak zorunda oldugu durumlar var ama bu kadar da degildir herhalde diye düsünüyorum..beni gercekten sevseydi uçaktan indigi an veya bir gün sonra bana gelirdi diye düşünüyorum..ve bunu düşündükçe aglayacak gibi oluyorum.Bugünde pazar oldugu için buluşuruz diye düşündüm..Hatta tüm gururumu bir kenara bırakarak ki benim için biraz zor oldu halikaten ona mesaj attım..Uygun mu bugün diye.O ise bana bir mesaj attı.Yegenleri özledigi için bursaya dün akşam gittiğinden bahsetti..Yigenleri özledigi için arabaya atlayıp bursaya giden bir adamın beni özledigini ifade ettiği halde yurt dışından geleli 5 gün olduğu halde yanıma gelmemesi ise bayağı çelişkili.Hatta bunu yazmayı tercihe etmsei bile çelişkili çünkü ben onun yerine olsam telefon açardım.

Ben bu adamı çok seviyor muyum diye düşündüm..Daha önce de şimdi de..Aslında çok sevmiyorum..Fakat sanırım onun güzel laflarının etkisi ile biraz etkileniyorum..bu etkilenme olayı ilginç geliyor bana..Çünkü hayatımda benim sevgi açlıgı gibi bir kvram hiç olmadı..beni ilk begenen bir insan da degil o.ama neden bu şekilde hissetiğim halde ona karşı bu duyguları beslemkten de geri kalamıyorum? bunu çözemiyorum..

Aslında sanırım bunu ben çağırıyorum.hayatımda üç kez begendigim insanlar oldu..ama bunlardan sadece biri benim için çok önemli bir noktaya geldi ve onunlada o durum devam edemedi.Geriye dönüp baktığımda hepsinin bir noktada benzerlikleri oldugunu düşünüyorum..O da hepsinin dedikleri ve yaptıkları arasında zaman içinde bir farklılık yaşadıkları olduğu yönünde..Ama sanırım sorun benim..Ben de bir eksiklik var ki bu tüp kişilerden hoşlanıyorum..Vah ki vah bana..Şu sorunuma bir çözüm bulamıyorum..

Evet şu bir gerçek ki ..Bu adam bana beyninde ve kalbinde deger veriyor..buna gercekten inanıyorum..ama o yurtdışınd iken buralardan ve güven duyabilecegi bir kişinin özlemi içerisinde oluyor ve o an bana olan duyguları dolup taşıyor ta ki türkiyeye gelene kadar..Türkiyeye gelince etrafındaki dostları,işleri ve yapacakları onu çevreliyor ve beni unutuyor..O özlem bitiyor.gidince bir kez daha anımsıyor..Fakat ben çok yoruluyorum..Ne kadar yorulduğumu anlatamam ama..Çünkü ben hayata karşı net bir tipimdir..Öyledir böyledir uğraşamam..Ne ise o dur.Bu iş içinde böyledir kişilerle ilşkilerimde de..Kimse ile sevmiyorsam ve begenmiyorsam hareketlerini konuşamam..ama ama

Neden bu oluyor bana..Çok üzgünüm..Tek bildigim bu sefer bu işin sanırım geröekten son bulacagı.....

Hiç yorum yok: